پتان موجودی است که دومی ندارد. پتان موجودی است که اگر سر نماز افتاد کنارت وقتی می ری به سجود بادهای خشتک شلوارش از راه پاچک آن به بیرون درز می کند و اینجاست که یاد و خاطر گلهای بهاری و نسیم خوش عطر و بوی ریاحین گلستان ها زنده می گردد.

پتان موجودی است فجیع که به هر کجا قدم بگذارد در مرحلۀ اول شاهد از بین رفتن نظافت و ترتیب و تربیت آنجا خواهید بود، در مرحلۀ دوم، تکثیر تصاعدی جمعیتشان و انهدام امنیت را خواهید دید و سرانجام در مرحلۀ سوم ... چیزه. مرحلۀ سومی دیگه در کار نیست. دیگه زنده نیستی که بتونی چیزی را ببینی. چون قبلش زده هر چی آدم توی سیصد چهارصد کیلومتری اطراف حوزۀ سکونتش بوده، همه را از دم به قتل رسانده است. بروید به ادامۀ مطلب.