این روزا تنوع طلبی ما که خیلی بالاست، تنوع طلبی شما چطور؟ آیا هیچ فعالیتی شما رو بیشتر از دو سه روز مشغول نگه نمی دارد؟ آیا از این بیماری مهلک رنج می برید که دم به دقیقه از خودتون اَپرسین که چه بکنیم آلا؟ آیا مدام در جستجوی راه هایی برای گرم کردن اون کله تون هستین؟ آیا ایده های نابی هم گهگاه به اون پایگاه داده های افکار مثبت تون خطور می فرماین که شاید قابل پیاده سازی نباشه؟ اصلاً نگران نباشین، به هیچ وجه. همه مثل شمان، تا یَک پِچ. بروید به ادامه مطلب.

اگه یه روز و روزگاری یه همچین اتفاقی افتاد که از دم در یه مسجد تو مرکز شهر دزدخیز ما، یه موتور رو بلند کردن و رفتن، و بعد از این حادثه دلخراش وقتی که همه از نماز خافتن اومدن بیرون و توی محل واقعه حضور به هم رساندن و مشغول گمانه زنی شدن و شروع کردن به ارائه نظریه و فرضیه های علمی شون، و اگه یه وقت شنیدی یکی از اون اساتید صاحب نظر در حوزه فقه و جرم اظهار داشتند که ... من قبل از ورود به مسجد یه مورد مشکوک رو ملاحظه نمودما، ولی خب من معمولاً شک نمی کنم و مثبت اندیشم، اینه که از اون مورد گذشتم ... در این مورد خاص، قبل از گفتن آره، اول شهمات کن، هاج و واج بمون واسه ربع ساعت، اشکال نداره، ولی در ادامه فقط یه بار بگو آره و سریع محل رو ترک کن بدو بپر تو افق. بروید به ادامه مطلب.

خب، یه چند وقتی سرمون گرم بود با زن دوم، سوم و حتی چهارم. رفتیم کویت، سر از سوئد هم در آوردیم، اما الان بازم بعد از یه مدت دوباره حوصله مون سر رفته. دیگه چی کار کنیم آلا؟ چطوره یه کاری بکنیم متفاوت. با درصد ریسک بالا. عملیات جنایی انجام بدیم. میخایم یه حرکتی بزنیم که هر کسی جرئت انجام دادنش رو نداشته تا حالا. کاری که شهامت بخاد. خیلیا ادعا می کنن که شجاعیم و جربزه داریم، ولی در عمل حتی خربزه هم ندارن. تصمیممون رو گرفتیم. میخایم کاری کنیم کارستان. فقط یه مشکل کوچولو وجود داره این وسط، که چه بکنیم که این ویژگی ها رو داشته باشه. هنوز درباره جزئیاتش به جمع بندی نهایی نرسیدیم. چوکن فکر بکنی. یه تکونی به اون اندیشه ناب بدین.

... دینگ دینگ غاه. یافتیم. فکر بکر. بریم آیفن ما خانه شیخ بشکنیم و به ماشینی خسارت وارد بکنیم. بروید به ادامه مطلب.