به پنجمین قسمت عرفان هلری خوش آمدید. والّا دلمان می خواهد از برخی وقایع عرفان چشم پوشی کنیم اما بگه اوو؟ الان به کدام مطلب بپردازیم؟ طوماری دور و دراز از وقایع آن جلوی رویمان هست. چطوره این بار دست از سر و کلۀ پوک عرفان برداریم و در همان راستای عرفان بزنیم به اون ور آبهای نیلگون خلیج فارس؟ عرفان را موقّتاً ول می کنیم و یه سر تشریف نحسمان را می بریم گردش. سفری تفریحی- آموزشی و اردویی تربیتی. منظور از ول کردن عرفان، بیرون رفتن از ساختمان مقدس آن است. و گرنه مگر می توان از عشق اول و آخر هر هلری دل کند؟ معلومه که نه. در این قسمت درسته که خودمان یه جای دوریم ولی قلب عاشقمان توی عرفان است و به عشق آن می تپد. باور کنید. بروید به ادامه مطلب.

السلام علیکم و رحمة الله و برکاته

محبت و احترام پیامبر ( ص )

اولین حق او ایمان آوردن به او است. ایمان به رسالت و بندگی اش. باید اطاعت بی شرط و بدون چون و چرا از او بکنیم.

پیامبر (ص) : همه امت من به بهشت وارد می شوند. به جز کسانی که بهشت را نخواهند.

وحدت و اتحاد تا بوده چنین بوده که از شعارهای انقلابی و مذهبی و ملی ما به شمار می رفته است. که نمی دانم شیعه وسنی را ولش اتحاد را بچسب. اسلام را بچسب. که نمی دانم ترک و لر و عرب و عجم نداریم ملیت ایرانی خود را بچسب. که نمی دانم هلری و درگهانی و بالاشهری نداریم، قشمی بودن خودت را دو دستی بچسب. که نمی دانم لحن مذهبی و لحن فکاهه و لحن جدی یا خودمانی نداریم، وبلاگ نویسی را بچسب. و این جور گپُن رنگارنگ. الان هم قضیۀ اتحاد را از دریچه ای دیگر مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهیم تا کور شود چشم هر آنکه نتوان رید. بروید به ادامۀ مطلب.

سلام. با ادامۀ مجموعه مقالات خود دربارۀ عرفان در خدمتتان هستیم. در قسمت چهارم به ذکر یکی دو نکتۀ دیگر می پردازیم. به امید اینکه مطالب مورد استفاده قرار بگیرد و عرفان آبرو بر، رفته رفته تبدیل شود به عرفان آبرو خر. یعنی به جای اینکه مایۀ ننگ هلر باشد مایۀ فخر و عزت آن شده و سالی چند نفر از دانش آموزانش به دانشگاه راه یابند. بروید به ادامۀ مطلب

سلام رفقا و فقرا و علما و اُلَغا. این چند وقته خوب زده ایم توی خط حیوانات و جانوران چهارپای دلبر و غیر دلبر. سوژه ای  داشتیم که مدت ها بود داشت توی بایگانی چپیحه خاک می خورد. دیدیم جو وبلاگ خیلی عرفانی و حیوانی شده است، پس اجازه دادیم الاغ هم اینجا یه ویراژ و یه قِری واسه ما بدهد. البته ویراژ که نمی تواند بدهد. بنده خدا راه هم نمی تواند برود. آلا خوتُن اگینی. بروید ادامۀ مطلب.