خداییش حیف نیست دنیامون رو به آخرتمون بفروشیم! درسته قرنها از اون روزا گذشته که پی خجی لنگو قران یاد گرفتیم، بعد سال بعدش از ترسش رفتیم پی حماجی حسین و هر روز کتک خوردیم، ولی هنوز این ذهن یه چیزایی توی اون گوشه موشه ها و زوایا و خفایاش باقی مونده. خلاصه که دنیا گذرانه، مث اوهام و خیال، تا دیدی رفت که رفت. دنیامون رو به آخرتمون نفروشیم. دنیا رو اگه به آخرت بفروشیم چی میشه؟ یعنی دنیا رو دادیم به جاش آخرت رو گرفتیم؟ یا برعکس؟ آخرت رو به دنیا بفروشیم، یا اونو نباید فروخت اصن؟ یا دنیا رو بخریم و آخرت رو بذاریم تو لیست فروش؟ یا آخرت رو که خریدیم، دنیا رو چی کار کنیم پس؟ الان اگه دنیا رو بفروشیم، میشه با پولش دنیا رو خرید؟ یا یه مقدارم باید بذاری روش؟ معامله میشه اصن؟ چونه نمیشه زد نه؟ الان هنوز نگرفتم چی شد. الان دنیا حیف میشه اگه به جای آخرت که فروخته میشه، خریداری بشه یا دنیا اصن کلا حیف که نیست تازه مفت هم گرونه؟ پس الان آخرت مفته؟ ولی حیف هم هست. اگه معامله بخاد بشه، کدوم ضرر کرده؟ اونی که دنیا رو فروخته یا اونی که آخرت رو میخاد بخره ولی حیفه که دنیا رو بفروشیم؟

ببین طرف یه جمله قصار که از خودش در کرد، کجاها ما رو برد. گنج سلیمون میدادی ما رو به وجد نمی آورد.

اون جمله ما رو گرفت مث رعشه شبنم عشق بر نهال جان. تحلیلش سخت شد. رفتیم سراغ ملای خومون و پرسیدیم منظور شاعر از عبارت "حیف نیست دنیامون رو به آخرتمون بفروشیم؟" چی بوده؟ این اصن چه نوع آرایه ادبی توش مستتره که ما نمی دونیم؟ چون اون استاد در اصل آرایه ادبی درس میداده بعد رفته کشمیر. ملای روشنفکر و دگر اندیش ما گره ای رمانتیک بر آن ابروی هشتی خویش افکند، دستی از سر مرحمت بر محاسن کشید، گارد موعظه و دعوت گرفت، پاچک رو از قبل هم یه وجب بالاتر برد و گفت: احتمالاً و احیاناً مطمئناً یه اشتباه گُپی بوده. زبان طرف اتفاقاً خوب نچرخیده غفلتاً که عمدتاً تو سخنرانی ها اشتباهاً پیش میاد گاهاً. و افزود:

أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۖ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنْصَرُون

اینان همان کسانی هستند که زندگی دو روزه دنیا را خریده و آخرت را فروختند، پس عذاب آنها کم نگردد و هیچ یاوری نخواهند داشت.

پرسیدیم که اینی که الان گفتی رو میشه لطفاً بیشتر توضیح بدی؟ دل آزرده به کنجی نشست و گریان همی گفت: "حیفه که آخرتمون رو به دنیامون بفروشیم". آخرت رو بفروشیم که با پولش دنیا رو بخریم؟ کدوم عاقلی این کار رو می کنه؟ مث اینه که زمینت رو پنجاه میلیون بدی به سرحدی سهار که دو سال بعد بفهمی ارزش اون زمین ده ها میلیارد بوده و دیگه کاری جز حسرت ازت بر نیاد. اینقدر حرص مال دنیا رو نخوریم. دنیامون رو بفروشیم به آخرت. نه که زمینمون رو بفروشیم به سرحدی و پتان، نه. دنیامون رو بفروشیم به آخرت. یعنی دنیا رو که کم و بیش داریم، که البته همچین هم مالی نیست و نداریمش و از ما دزدیدنش. همین نداشته رو رد کنیم بره، به جاش سرمایه گذاری کنیم واسه چیزی که الان نمی دونیم چیه و کجاس و چطوریه. یهو می بینی جواب میده. ارز جیجیچال رو نمیگما. کلا بیخیال شیم بابا. گیچ مرگ میشی، خو نرو پا سخنرانیاش تو هم.