پنجره کاملاً باز، واز تاک. چه نسیمی. بسیار دلچسب. یعنی بشینی و فقط صبح تا شب نفس بکشی، همین. فقط نفس بکشی. بس که معطره نسیمش. اون از نسیم، این از آواز پرنده ها. خورشید داره طلوع می کنه. می تابه بهت، حال می کنی فقط. روی نوک قلۀ کوه مترهورن برف دیده میشه. از پنجره دو دقیقه ای بیرون رو نگاه کردم. همه جا سرسبز. تا چشم کار می کنه گل چمن و درخت هایی پراکنده. اصن یه وضعیتی ناجور که آدم هوس می کنه بره همون طور .. ون دری بیرون و همطو بره واگری چمک. بروید به ادامه مطلب.