. خواستیم فقط ببینیم این وروجک اصن از زلزله سر در میاره یا نه. از همون دو سه سالگی فکرش تو ازدواجه. دهنش بوی نیمجی موزی میده، زن میخاد. به خدا من هم سن اون بودم کل سقف آرزوهام داشتن یه توپ لاکی بود با یه تیر فتاکی. بس که فیلم و سریال ترکیه ای نگاه می کنن. من ازش درباره زلزله می پرسم که خدای نکرده اگه بیاد چی میشه چولنگ چرکی نگران زن آینده خودشه واسه من. ازش می پرسم برنامه ات چیه واسه آینده منتظرم از توپ و کفش خریدن بگه، فوقش از گوشی و تبلت، میگه میخام سر عروسی ام با فهیمه از علی موسی زاده دعوت کنم بیاد آهنگ "مسکین مرد دو زنی" رو بخونه. از همین چرپتکی به زن دوم هم فکر می کنه پدر سوخته. دارم براش قصۀ چوپان دروغگو میگم نصف شبی بخوابه، میگه این چیز شعرا چیه میگی؟ قصۀ عشقی بگو برام. داستان لیلی و مجنون. شیطونه می گفت چنان چپلکی بخوابونم تو گوشش سرش هفت پِل بچرخه که عشق فهیمه ا سری بپره. فرستادیمش یک سال زودتر کودکستان. سر دو هفته نشد معلمشان زنگ زد بیا. رفتم دیدم گمیزی دو تکه خار از باغچۀ حیاط مهد کودک گل چیده به صورت دسته در آورده با عشق تقدیم کرده به دختره هم کلاسش، اونم جلوی همه جمع. تازه بهش گفته عای لاو یو. خو پدرسگ یه پوزه هم همونجا ازش می گرفتی تمام می کردی کارو بشه فیلم هندی.دختر چرپتک فلان شده کم رسی هم نکرده بود چنان عشوه ای آمده بود، چنان صحنۀ رمانتیکی با این تمبولک ما ساخته بود که خسرو شیرین صد سال سیاه غلط کنن بتونن از اون صحنه ها بسازن. دختر هم دخترای قدیم. یعنه جوری هوشمندانه مسیرشان را انتخاب می کردند که از سر شهر تا اون سر شهر مسیرشان با هیچ پسری تداخل پیدا نمی کرد. اگر هم هر ده سال یک بار این جوری میشد چنان خودشان را دور می گرفتند که خدا شاهده به دیوار مقابل ساییده می شدن و می رفتن.لباسشان چنان به دیوار کشیده می شد که تکه پاره می شد. عفت تا این حد. الان چه؟

براش دوچرخه خریده بودم از اون لپ لپی ها که سه چرخ داره، از همون روز اول سوار شده بود رفته بود دم در خانه محه... گرد کرده بود فقط می چرخید و مثلاً دور دخترشان می زد. دخترۀ مردنی اومده بود بیرون بعد اوران گوتان ما بهش متلک هم انداخته بود: تا حالا کجا بودی جیگر، آلبالو خشکه، نگاهت منو کشته.  همین ها رو من به مادرش بگم با کپسول گاز می افته دنبالم منو میندازه از خونه بیرون یا منو می فرسته بیمارستان. اگم ای گَپُن اَ که یاد ادگِتی! تش نه چریک بکه وا وودنی.

مو سیخ کرده بود برام. حقش بود که یه سیخ بردارم بکنم تو ..ش. تن لش نا متقارن بوی لاش خر می داد فرستادمش حموم. دو دقیقه ا سر نرفتی شروع ایکه به خواندن آواز: خدا چرا عاشق شدم من دیگه از دست این دل یه شب آروم ندارم... سه ساعت تو حموم حبسش کردم. تازه براش نوحه گذاشتم، صدا فول، بلندگو هم دم در حموم. تا پدر پدر سوخته اش در بیاد.

"ولنتاین" بلده پدرسگ. شب عشاق رفته سر کوچه فهیمه اینا نشسته زانوی غم بغل گرفته واسه من سوز فراغ یار سر داده اینجوری: چی بلا سرم آوردی، این شده حال و روزم/ نه دیگه حسی نداری، باشه من به پات می سوزم. وقتی که گریه می کردم، خنده اومد سراغت/ گریه هام خنده داره، لعنت به اون مرامت! ملاحظه می فرمایید؟ شکست عشقی هم خورد سر بچگی.

چنان شوتی زدم زیر همون جاش که دیگه فقط دنبال راه فرار می گشت. امروز صبح هم دیدم کنار آینه دستشویی یه یادداشت گذاشته روش نمی دونم با چی، فکر کنم با خون نوشته بود: تف به این زندگی بی وفا، ما عاشقا رو هیچکی درک نمی کنه. میرم دنبال تقدیرم! غیبش زده بود. شب بود زنگ زد: " بابا من و عشقم فهی جون فرار کردیم. گفتم ای خدا شکرت. خوب کاری کردی. بری که دیگه نبینمت. دمت گرم. سلام برسون. قربونت. بای. آدرس سر راست دادم بهش از طرف چابهار  از مرز پاکستان رد بشه به هر جهنم دره ای دلش می خاد بره. مردم بچه دارن. من هم بچه دارم. بیا اینم از شانس ما.