بلوچ، خدا خیرت دهد. بلوچ، دستت درد نکند. بلوچ، اِیوَل . ایول ایوله ایول ، این بلوچ یله ایول. در این بحران کم سوژگی و در حالی که همه از قحطی شدید سوژه در رنج و عذابند، یه بلوچ درستکار و موقعیت شناس بعد از نماز جمعه میکروفون را در حالی که امام هنوز به طور کامل نماز را تمام نکرده بود ازش قاپید و در نطقی آتشین برای یکی دو سال آینده مان سوژه آفرید. دمش گرم. به قول شاعر : یکی بلوچی دید با دست و پای / هراسان شد و سوی دریا دوید! یعنی امروزه رؤیت یک بلوچ سالم بدون نقص عضو و دست و پای کج و معوج و سایر نقص های فنی از عجایب خلقت است. بروید به ادامۀ مطلب.